temizleme teknikleri

      
          Mekanik Temizlik

       Aşındırıcı kum, cam küresi ya da alüminyum tanelerinin düşük basınçla püskürtülmesiyle yüzeydeki kirlerin uzaklaştırılması sağlanabilir. Aşındırmanın fazla olmaması için düşük basınçla ve özenli çalışılmalıdır. Bu teknikte çalışan kişilerin iyi yetişmiş olmasına dikkat edilmesi gerekir. Bu teknik, bezemesiz, büyük yüzeylerin temizliği için uygundur. Bozulmuş yüzeylere kumlama uygulanması doğru değildir.


http://www.starcephe.com/Fotograflar.asp?ref=cephetemizligi  

                 

                 
                                                                                           
                                                                                             Kimyasal Temizlik

     Bezemeli, sanat ve tarihi değeri yüksek, hasara uğramış yüzeylerde bu teknikle temizleme yapılması tercih edilir. Kağıt hamuruna emdirilen kimyasal madde cepheye uygulanır. Belli bir süre bekletildikten sonra, bol suyla yıkanır. Eğer ilk uygulamada istenilen temizlik sağlanamıyorsa yüzeyin korunma durumuna göre, aynı işlem birkaç kez tekrarlanabilir. Kimyasal maddenin yüzeye zarar vermemesi için her uygulamadan sonra yıkama işleminin tekrarlanmasına dikkat edilmelidir.  

   http://www.starcephe.com/Fotograflar.asp?ref=kimyasal

                  

    
                                                      Suyla Yıkama

         Cephelerin yıkanarak temizlenmesi, suda çözünen kirler söz konusu olduğunda başarılı sonuç vermektedir. Ancak cepheye fazla su verilmesi sakıncalıdır. Kılcallıkla (kapilarite) su taşın yüzeyinden içeri doğru hareket etmekte, duvar bünyesi içindeki tuzları harekete geçirerek, iç yüzeyde çiçeklenmelere neden olmaktadır. Bunu önlemek için suyu zerre halinde püskürten özel uçlar kullanılır. Adeta bir bulut gibi yayılarak kirli yüzeyi saran su zerreleri sayesinde çok az su ile geniş yüzeyleri ıslatıp temizlemek mümkün olmaktadır.

                            basınçlı su, granül püskürtme yöntemi ile temizlik

                                   Emici Kil ve Kağıt Hamurları Uygulama

      Çok kirli, çiçeklenme sorunu olan cephelerde, sepiolite ve attapulgite gibi killerle hazırlanan hamur yüzeye sıvanır, sıvanan tabaka kuruduktan sonra kaldırılır. Gerektiğinde bu işlem tekrar edilerek duvar, içindeki çözünür tuzlardan, yüzeyindeki yağ, mum gibi yabancı maddelerden arındırılabilir. Cephenin çözünebilir tuzlardan arındırılması için deiyonize su ile hazırlanan kağıt hamurundan da yararlanılmaktadır.

           

            Emici Jeller Uygulanması 

      Düşey yüzeylere uygulanan şeffaf jeller çok zayıf bazik karışımlardır. Fırça ile yüzeye sürülen macun kıvamındaki çözeltinin üstü plastik veya alüminyum folyo ile örtülür; çözücünün buharlaşmasına engel olmak için kenarları sıkıca kapatılır. Belli bir süre sonra üstü açılır, yüzey temizlenir ve deiyonize su ile yıkanarak bazik kimyasal maddelerin uzaklaşması sağlanır. Yıkama güçlüğü nedeniyle bu yöntemi bol gözenekli taşlarda uygulamak pratik değildir.

              
                  Bezeme Temizliği

       Anıtların restorasyonu sırasında, iç veya dış mekanlarında çeşitli sıva, boya tabakaları ile karşılaşılır. Kalem işi, fresk gibi bezemelerin onarımları bu konularda yetişmiş uzmanlar tarafından yürütülür. Aynı fresklerinin kızılötesi ve morötesi ışınlarla incelenmesi yöntemiyle üstteki onarım tabakalarının altında özgün ayrıntılar saptanmıştır. Burada çok önemli bir sanatçının üstün değer taşıyan yapıtının sıradan bir onarımla gizlenmesi söz konusu olduğundan, alttaki özgün yapıtın açığa çıkması önemsenmiştir. Ancak bezemeleri zamanla silinmiş ve özgün tabaka üzerine yeni bir bezeme programı uygulanmış anıtlarda üslup birliği sorunu karşımıza çıkar.

      Geç dönem sanatçılarının eseri olan bezeme programlarını yok eden, onların yerine klasik dönem kopyalarını koyan bu müdahalelerin de terk edilmesi gerekmektedir.

Vitray restorasyonu
Güncel bilim ve teknoloji videoları.

              

                       Bilimsel restorasyonda;

         Olabildiğince az müdahaleyle anıtın tarihi belge ve estetik değerinin korunması amaçlanır.

         Onarım sırasındaki müdahaleler sağlamlaştırmadan yeniden yapıma doğru artar. Koruma açısından en uygunu, sağlamlaştırmayla yetinmektir.

         Ancak anıttaki hasar derecesi arttıkça yapıya ekler getiren tekniklerin (bütünleme, yenileme gibi) uygulanması zorunlu olabilir.